Διήγημα 120 λέξεων

Ακόμη ένα μικρό διήγημα  

    

     Ακόμη ένα μικρό διήγημα μου 120 λέξεων δημοσίευσε η εξαιρετική ιστοσελίδα 120 Λέξεις η οποία παρακινεί στη συγγραφή και υποστηρίζει την προσπάθεια νέων συγγραφέων. Σας το παραθέτω με φωτογραφία που διάλεξα εγώ.

Βραβείο Εξαίρετης (Διά)Πραξης....... Φόνου

     

Ήταν όμως πάντα στο πλευρό τους....

Βραβεύτηκε πάλι από την Ακαδημία. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τον συνεχάρει ολόθερμα. Ήταν το πρότυπο του εθελοντή-διασώστη. Όμως δεν έσωζε ζωές, αφαιρούσε. Ανακάλυψε τον εθελοντισμό πριν χρόνια και αποτέλεσε αυτός την τέλεια κάλυψη και το υπέρτατο καταφύγιο της διαστροφής του.

     Έπνιγε τους ημιθανείς ναυαγούς, συνέθλιβε τα κεφάλια των σεισμόπληκτων που ανακάλυπτε στα ερείπια, έκοβε τις αρτηρίες των οδηγών και τους αποτέλειωνε πριν έρθει το ασθενοφόρο. Έσωζε όσους δεν προλάβαινε να σκοτώσει. Ήταν όμως πάντα στο πλευρό τους, Νεπάλ, Καλκούτα, Πουκέ, Ηλεία. Παντού όπου τον είχε ανάγκη ο Χάρος για να… διορθώσει το έργο του.

      Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του ευχήθηκε να είναι πάντοτε έτοιμος να βοηθήσει τον συνάνθρωπό του και του παρέδωσε το Βραβείο Εξαίρετης (Διά)πραξης… Φόνου.

Γιάννης Μπαχάς

Ποιήμα: Ζώντες Ζάνες

Ζώντες Ζάνες

Η λεωφόρος με τις Ζάνες

Πως βρέθηκαν τα αγάλματα στα άδεια βάθρα πάνω,

ο φύλακας δεν μπόρεσε να εξηγήσει.

Μα ούτε οι αρχαιολόγοι και ο Υπουργός, που κάθιδρος από το γυμναστήριο, με έκτακτη ήρθε πτήση.

Τα πρόσωπα των αγαλμάτων ήταν όλα τους γνωστά σε εμάς,

Τα άδεια σήμερα βάθρα των Ζανών

Ολυμπιονίκες και πρωταθλητές, πολλοί δε από αυτούς σήμερα δήμαρχοι και βουλευτές.

Και για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία

στις βάσεις αναγράφονταν όλα τους τα στοιχεία.

Ίσως αυτή να ήταν συγκυρία ευτυχής,

αφού η Ολυμπία στους κλέφτες είναι προσφιλής.

Αναπαράσταση της λεωφόρου με τις Ζάνες

Αυτή ήταν η λύση που δώσαν οι Θεοί,

και αιώνιο όνειδος απέδιδε στους αθλητές.

Σε όποιον με δόλο, χρηματιζόμενος ή με ουσίες

το πρόσωπο τους να εμφανίζεται αιώνια στα βάθρα των Ζαννών, κι ας φτιάξαν περιουσίες.

Γιάννης Μπαχάς.

Θεσσαλονίκη, 30/4/2012.

Ένα ποίημα για μια εντυπωσιακή έμπνευση των αρχαίων Ελλήνων.

     

Μπείτε στο Στάδιο μαζί μας

Το ποίημα «Ζώντες Ζάνες» το έγραψα το καλοκαίρι του 2012 και το εμπνεύστηκα από την κλοπή αρχαιολογικών θησαυρών από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας και την εσπευσμένη επίσκεψη στην Ολυμπία του τότε Υπουργού Πολιτισμού Παύλου Γερουλάνου που πληροφορήθηκε το γεγονός καθώς βρίσκονταν στο γυμναστήριο. Οι Ζάνες (πληθυντικός του ονόματος Ζευς) ήταν χάλκινα ονόματα του Δία των οποίων δεκαέξι βάθρα σώζονται σήμερα στην Ολυμπία.         

       Κατασκευάζονταν με τα χρήματα των προστίμων που επιβάλλονταν στους αθλητές όταν παραβίαζαν τους κανονισμούς των Ολυμπιακών Αγώνων. Στις βάσεις των αγαλμάτων υπήρχε επιγραφή με το όνομα του παραβάτη και συμβουλές προς τους αθλητές, ώστε να μην χρησιμοποιούν δόλο για να επιτύχουν την Ολυμπιακή νίκη. Η αναγραφή του ονόματος αθλητή πάνω σε μια τέτοια βάση αποτελούσε μεγάλη ντροπή για τον ίδιο και για την πόλη του.       

Ο Κήπος του Επίκουρου

     Το ποίημα δημοσιεύτηκε αρχικώς στο περιοδικό για την Τέχνη του Φανταστικού «Συμπαντικές Διαδρομές» του αεικίνητου δημιουργού Γιώργου Σωτήρχου, στο τεύχος 18 του Ιουλίου 2012 καθώς βραβεύτηκε στο διαγωνισμό φανταστικού ποιήματος που είχε προκηρύξει το έντυπο. Ακολούθησε η δημοσίευση του στο περιοδικό «Ο Κήπος του Επίκουρου» (τεύχος 21, Σεπτέμβριος 2012) το οποίο εξέδιδε στη Ρόδο ο συγγραφέας Μάριος Βερέττας, ο οποίος και το παρουσίασε ως «εξαιρετικά εύστοχο, σαρκαστικό και επίκαιρο».

Συμπαντικές Διαδρομές

      Η εξαιρετική σύλληψη των αρχαίων Ελλήνων να «διαπομπεύουν» κατά αυτόν τον τρόπο εις το διηνεκές τους επίορκους αθλητές πιστεύουμε ότι μηδαμινή επίδραση θα είχε στους σημερινούς αθλητές και παράγοντες που αποδεδειγμένα  κατακτούν τη νίκη (και τα εξ’ αυτής απορρέοντα προνόμια) με δωροδοκία ή φαρμακοδιέγερση ή αντικανονικά. Όμως, στη νέα «Αθλητική Πολιτεία» που οραματιζόμαστε το παράδειγμα των Ζανών έχει σίγουρα θέση και πολύτιμο έργο να επιτελέσει. Τέλος, το ποιήμα αναρτήθηκε και στο ιστολόγιο των Γυμναστών με ειδικότητα την Αθλητικογραφία 

          Στείλτε μας και εσείς ποίηματα με θέμα τον Αθλητισμό για να τα δημοσιεύσουμε.               

Διήγημα: Προαγωγή επ’ ανδραγαθία και …..αποτυχία

Διαγωνισμός Διηγήματος "Ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα"

Η αφίσα του Συνεδρίου

Στα πλαίσια του 1^ου Διεθνούς Φεστιβάλ του Φανταστικού ΦανταstiCon 2015, που διοργανώθηκε στην Αθήνα στις 3 και 4 Οκτωβρίου 2015, προκηρύχθηκε ο Διαγωνισμός Διηγήματος ΦantastiWords 2015, στον οποίο και έλαβα μέρος με το διήγημα μου «Προαγωγή επ’ ανδραγαθία και …..αποτυχία» στην κατηγορία της Επιστημονικής Φαντασίας. Το διήγημα μου δεν έτυχε κάποιας διάκρισης και καθώς ο διαγωνισμός ολοκληρώθηκε το δημοσιεύω και εγώ στο ιστολόγιο. Για την ιστορία του Διαγωνισμού οι νικητές είναι:

Από τον διαγωνισμό "στιγμιαίου" διηγήματος.

Στην κατηγορία Fantasy:
1^ος :   Δημήτρης Δελαρούδης, με το διήγημα «Ο Άνθρωπος με τα Χίλια Πρόσωπα».
2^ος : Κέλλυ Θεοδωρακοπούλου, με το διήγημα «Ο θεός των άδικων θανάτων».
3^ος : Γιάννης Καρατσιώρης με το διήγημα «Μαύρος ή Χρυσός».

Στην κατηγορία Τρόμος:
1^ος : Νατάσσα Παυλίσεβιτς, με το διήγημα «Ο κύριος τέλειος».
2^ος : Γιώργος Λαγκώνας, με το διήγημα «Χίλια Πρόσωπα».
3^ος: Κωστής Ανετάκης, με το διήγημα «Τα Μάτια της Καταχνιάς».

Από τους χώρους του Συνεδρίου.

Στην κατηγορία Επιστημονική Φαντασία:
1^ος: Θάνος Φιλάνης, με το διήγημα «Άγνωστοι στον καθρέφτη».
2^ος: Αχιλλέας Χριστοδούλου, με το διήγημα «Mr Thousand».
3^ος: Νίκη Σπανού, με το διήγημα «Ήβη. Ανδρομέδα».
     

Και διάλεξη για τον Lovecraft.

Πιστεύω πως η Οργανωτική Επιτροπή του Διαγωνισμού και του Συνεδρίου θα προχωρήσει σε κάποια έκδοση των βραβευμένων ή και όλων των διηγημάτων και έτσι θα μπορέσουμε να διαβάσουμε τις ιστορίες που ενέπνευσε στους δημιουργούς το θέμα «Ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα». Συγχαρητήρια στους διοργανωτές και σε όλους τους συγγραφείς.

    Διήγημα:

Προαγωγή επ’ ανδραγαθία και …..αποτυχία

        

Ήμουν όμηρος αυτής της εξωγήϊνης φυλής......

Μου επέτρεψαν να γράψω αυτό το ημερολόγιο σε χαρτί και με στυλό. Τα υγρά αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν οι δεσμώτες μου ήταν αδύνατο να τα χειριστώ, αφού έφευγαν μέσα από τα χέρια του. Στον συμπαγή κλωβό όπου με φυλάκισαν, μου παραχώρησαν στερεά αντικείμενα, ενώ μέσα από το διάφανο διαχωριστικό έβλεπα να ρέουν γύρω μου πολύχρωμα υγρά. Μετά από αρκετό καιρό, δεν ήξερα πόσο ακριβώς, κατάφερα να ξεχωρίζω το αιμάτινο κόκκινο του Ναυάρχου και τις ροζ αποχρώσεις των υγρών ρευμάτων που δήλωναν τους αξιωματικούς και το πανταχού παρόν πράσινο του κατώτερου πληρώματος. Ήμουν όμηρος, στην αρχή τουλάχιστον, αυτής της υγρής εξωγήϊνης φυλής που με κρατούσε σε ένα «βάζο» αφού δεν μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί μου παρά μόνον όταν ο Ναύαρχος ή κάποιος πορφυρού χρώματος υγρός αξιωματικός, έμπαινε στον μετατροπέα ειδών του σκάφους και έπαιρνε τη μορφή, αφού πρώτα την έβλεπε προσεκτικά για δύο τρεις ώρες, δηλαδή τη δική μου.

        

...έβλεπα να ρέουν γύρω μου πολύχρωμα υγρά..

Αρκετό καιρό μετά την απαγωγή μου και καθώς το πλοίο τους ταξίδευε, ποιος ξέρει για πού, όπως καταλάβαινα από το συνεχές βουητό που έκαναν μάλλον οι μηχανές του, μπήκε στο βάζο μου ο «εαυτός» μου. Το κόκκινο υγρό που πήρε τη μορφή μου, μου είπε πως είναι ο Ναύαρχος του στόλου τους και όπως διαπιστώνει και ο ίδιος τα υγρά που περιβάλλουν το κλουβί μου είχαν μειωθεί καθώς πολλοί ήταν οι ναύτες του που είχαν χαθεί στην τελευταία αποτυχημένη απόπειρα του Στόλου για την κατάκτηση της Γης.

         Μιλώντας μου σε άψογα Ελληνικά, μου εξήγησε πως η αποτυχία αυτή καθόλου δεν τον στεναχώρησε καθώς ο υδαρής λαός του θεωρεί μέγιστη επιτυχία την με ειλικρινείς προθέσεις επιτυχίας κατακτημένη αποτυχία!!! Βεβαίως όλες αυτές είναι οι λέξεις και οι σημασίες τους που βρήκε στο μυαλό αυτού του στερεού σώματος στο οποίο μετατράπηκε από το ειδικό μηχάνημα του σκάφους που έκανε τα υγρά στερεά σώματα ανάλογα με το λογισμικό που τους έδινε ο εντολέας τους.

Ποιήματα από το Λογοτεχνικό Μπλογκ

 Δύο «αθλητικά» ποιήματα μου στο Λογοτεχνικό ιστολόγιο του Γεράσιμου Μοσχόπουλου  

     

Και εγώ στην Ολυμπία το 2001

Έχω την τιμή να δω δημοσιευμένα στο Λογοτεχνικό ιστολόγιο του ποιητή Γεράσιμου Μοσχόπουλου, δύο ποιήματα μου με θέμα εμπνευσμένο από τον Αθλητισμό. Το πιο πρόσφατα αναρτημένο είναι το «Με ιδρώτα σπονδές» όπου «θύω» στους εναγώνιους Θεούς ως αθλητής όχι καρπούς ή κάτι άλλο, αλλά τον ιδρώτα μου. Επίσης, στο ίδιο ιστολόγιο δημοσιεύτηκε παλαιότερα και το ποίημα μου «Χειροκρότησε τον Νέρωνα», το οποίο ο φίλος Γεράσιμος έκρινε ως «όμορφο και καυστικό». Έμπνευση για αυτό, μου έδωσε η βεβήλωση του ιερού χώρου του σταδίου της αρχαίας Ολυμπίας κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, με την διοργάνωση σε αυτόν του αγωνίσματος της Σφαιροβολίας Γυναικών. Και φυσικά, δεν βεβηλώθηκε ο χώρος από την τέλεση ενός αγωνίσματος που δεν υπήρχε στο αρχαίο πρόγραμμα, ή επειδή αγωνίστηκαν γυναίκες αλλά καθώς όλες οι αθλήτριες που διακρίθηκαν αποδείχθηκε, εκ των υστέρων, πως είχαν κάνει χρήση αναβολικών!!! Μια πιο εκτενή αναφορά στο άγος των Ολυμπιακών του 2004 από αυτό το γεγονός κάνω στο δικό μου ιστολόγιο για τον κλασσικό Αθλητισμό και το Κίνημα των Παλαιμάχων, το οποίο αφιερώνω στον φτερωτό Θεό «Αγών».       

       

Ο Γεράσιμος Μοσχόπουλος

Εκεί δημοσιεύω και εγώ το ποίημα αυτό. Σε κάθε περίπτωση και τα δύο ποιήματα αναρτήθηκαν πρώτα στο ιστολόγιο του Γεράσιμου Μοσχόπουλου και τον ευχαριστώ θερμά γι’ αυτό.

Ο ποιητής Γεράσιμος Μοσχόπουλος γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα όπου και μένει. Από το 2004 παρακινημένος από ένα εσώτερο κίνητρο αποτύπωσε στο χαρτί τις σκέψεις του και έγραψε το πρώτο του ποίημα. Έκτοτε έγραψε πάνω από 1200. Διατηρεί από τον Γενάρη του 2012 το Λογοτεχνικό Μπλογκ. Επίσης, πεζά κείμενα του έχουν δημοσιευτεί στο www.onestory.grwww.onestory.gr, στο ιστολόγιο «Παράθυρο στα όνειρα», στην ιστοσελίδα «Αποστακτήριο λόγου και τέχνης» και αλλού. Ποιήματα και διηγήματα του έχουν βραβευτεί σε διαγωνισμούς. Όπως λέει ο Γεράσιμος «τα ίδια εσωτερικά κίνητρα τον ωθούν στη συνέχιση της γραφής». Γνωρίστε και εσείς το έργο του καθώς και των λογοτεχνών που επιλέγει και προβάλλει. Αυτά είναι τα δικά μου ποιήματα:  

Με σπονδές ιδρώτα

       Με σπονδές ιδρώτα

Με ιδρώτα σπονδές

συμπληρώνεται η μύηση,

κι’ ας πιστεύουν οι χριστιανοί

πως δεν γεννάει η άθληση ποίηση,

πως τα ωραία σώματα δεν εμπνέουν στίχους,

πως στων ευαισθήτων τις πνευματικές χορδές, δεν

παράγουν εικόνες και ήχους.

Και πως μόνον,

προκαλούν οι νέοι μας ανία,

και ίσως σε κάποιους αφυπνίζουν τη λαγνεία.

Το αλάτι της σύγχρονης ζωής μας,

είναι οι νέοι στων σταδίων τις αλυκές.

Πιο εύγεστη δεν την κάνουν οι τρυφηλοί ποιητές,

καλλιτέχνες είναι οι ίδιοι οι αθλητές.

  

Στων εναγώνιων Θεών τους βωμούς,

θυσιάζουμε το αίμα των τραυματισμών μας,

τα δάκρυα των προσδοκιών,

τον ιδρώτα των προσπαθειών μας.

Και δεν μετέχουμε οι εμείς αθλητές,

όχι  λιγότερο στην ευδαιμονία με τους Θεούς.

Γιάννης Μπαχάς

Θεσσαλονίκη, 6/7/2015

Χειροκρότησε τον Νέρωνα

Ο Νέρων νικητής

Αιτήθηκε στους ιερείς και τους Ελλανοδίκες

της γνώσης της απόκρυφης να κάνει χρήση,

τα όρια του χρόνου να περάσει

για να μην βλέπει του Νέρωνα τις νίκες,

σε Ολυμπιακούς που επλήγησαν από την κρίση,

σε έναν θεσμό που είχε πια γεράσει.

Μ’ έναν μηχανισμό περίπλοκο,

βαθειά μες το ιερό το άδειο,

οι Ελλανοδίκες τον έστειλαν στον χρόνο εμπρός,

χρόνια αργότερα, στης Ολυμπίας πάλι το στάδιο.

Στον στίβο βρέθηκε γυμνός

Σε γυναίκες μυώδεις ανάμεσα, που έμοιαζαν με άνδρες,

σφαίρες έριχναν μεταλλικές σαν χάνδρες.

Τη γύμνια του δεν πρόσεξαν, πως άλλως;

αδιάφορες ως ήταν για των ανδρών το κάλλος.

Κάποιοι έπεσαν επάνω του να τον σκεπάσουν,

οι άγρυπνοι φακοί των καμερών την εικόνα του πριν πιάσουν.

Κι’ όπως περνούσε σπρωχνόμενος από την πύλη,

πρόλαβε να δει

(πριν ο ιερός μηχανισμός ανακαλέσει)

χιλιάδες κόσμου να παραληρεί

για μια Ολυμπιονίκη απ’ την Λευκορωσία

(και σκέφθηκε πως η έπαρση του Νέρωνα δεν του ‘χε αρέσει)

που λέρωσε το ιερό, όχι με τη γυναικεία παρουσία,

αλλά με δύναμη που πήρε από ουσία.

Στο στάδιο σαν βρέθηκε ξανά

στον φίλο του που ρώτησε:

«σωστό Χείρωνα θεωρείς

τον Νέρωνα ηνίοχο νικητή στεφανωμένο;»

του απάντησε: «μονάχα χειροκρότησε,

το μέλλον είναι πιότερο μιασμένο».

Γιάννης Μπαχάς

Θεσσαλονίκη, 1/6/2012 

Διαγωνισμός με θέμα τον Τρόμο σε 120 λέξεις

Γράψε μια ιστορία 120 λέξεων

        Η λογοτεχνική ιστοσελίδα «120λέξεις» δημοσιεύει ιστορίες με ανώτατο όριο τις 120 λέξεις αλλά και διοργανώνει διαγωνισμούς με διάφορα θέματα. Ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα της με έξι έως τώρα ιστορίες μου (τέσσερεις για τον διαγωνισμό με θέμα τον Τρόμο και δύο αταξινόμητες) και είχα την τιμή να δω δημοσιευμένη την πρώτη μου με τίτλο «Να φύγετε, να πάτε αλλού» καθώς και το βιογραφικό μου στη στήλη των συνεργατών της ιστοσελίδας. Ο διαγωνισμός εξάλλου είναι ακόμη ανοιχτός μέχρι τις 15 Οκτωβρίου 2015.  Σας παροτρύνω να λάβετε και εσείς μέρος στέλνοντας μικρές ιστορίες.

         Όπως εξηγεί η ιστοσελίδα, η ιδέα για την δημιουργία της προήλθε από το παρακάτω γεγονός: Κάποτε, ο Έρνεστ Χεμινγουέϊ ισχυρίστηκε ότι είναι ικανός να περιλάβει μια ολοκληρωμένη ιστορία σε ένα διήγημα έξι μόλις λέξεων.

Προς πώληση, βρεφικά παπούτσια, όχι φορεμένα.

        Μέσα στις έξι αυτές λέξεις κρύβεται η τραγική ιστορία της δολοφονίας ενός βρέφους από τους γονείς του που ξεσκέπασε η αστυνομία του Ιλινόις, ακολουθώντας τα στοιχεία μιας αγγελίας που έψαχνε αγοραστές για ρούχα μωρού από πρώτο χέρι. Η είδηση παίζει στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας The Spokane, και τραβάει την προσοχή του εντεκάχρονου Έρνεστ που αγνοεί ακόμα ότι την ημέρα εκείνη, στις 16 Μαΐου του 1910, θα συλλάβει την ιδέα του περίφημού σήμερα «Flash story». Η ιστοσελίδα λοιπόν μας θέλει πιο φλύαρους και μας καλεί να γράψουμε μια ιστορία ακριβώς 120 λέξεων και να κερδίσουμε, την μερίδα του διαδικτύου που μας αναλογεί.

       Για να δώσει δε μεγαλύτερη ώθηση στους δημιουργούς  η ιστοσελίδα «120 λέξεις» διοργανώνει λογοτεχνικό διαγωνισμό με θέμα τον Τρόμο και μας καλεί να γράψουμε μια ιστορία 120 -ακριβώς- λέξεων, της οποίας το θέμα θα σχετίζεται με το είδος του τρόμου και να τη στείλουμε ηλεκτρονικά μαζί με τα στοιχεία μας (όνομα, επώνυμο και τρόπο επικοινωνίας) μέσω της σχετικής φόρμας επικοινωνίας που μπορούμε να βρούμε στην ιστοσελίδα έως τις 15 Οκτωβρίου, με τίτλο μηνύματος “Διαγωνισμός”. Οι νικητήριες ιστορίες του διαγωνισμού θα ενταχθούν σε ανοιχτό e-book με θέμα τον τρόμο, το οποίο θα διατίθεται ελεύθερο στο διαδίκτυο μέσω της ιστοσελίδας και διαφόρων ηλεκτρονικών βιβλιοπωλείων.

        Με την αποστολή της ιστορίας, ο συγγραφέας παραθέτει στη Σελίδα την άδεια να εκδώσει ηλεκτρονικά το έργο του. Τα πνευματικά δικαιώματα παραμένουν δικά του. Σχετικές ενημερώσεις για την πορεία και την εξέλιξη του διαγωνισμού θα υπάρχουν στην σελίδα  στο Facebook, 120lekseis.com.

        Αυτή είναι η πρώτη μου ιστορία 120 λέξεων που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα και η φωτογραφία με την οποία την «έντυσε»:

«Να φύγετε, να πάτε αλλού»

       Το Σύστημα παρήγαγε άψογες ψηφιακές σκηνές, αλλά και ταινίες με κομπάρσους και διαλόγους, όλες κατασκευασμένες σε στούντιο. Παίζονταν στις ειδήσεις και σε ειδικές ενημερωτικές εκπομπές. Σκοπός τους να προσελκύσουν τους χιλιάδες ανέργους, τους μετανάστες, τους πρόσφυγες, τους ανάπηρους και τους παράνομους. Και να τους βρουν εργασία. Όχι όμως στη Γη, αλλά στις αποικίες σε όλους, σχεδόν, τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος.

       Τα τεράστια διαστημόπλοια έφευγαν ασφυκτικά γεμάτα για τον Άρη, τον Δείμο, τον Φόβο, τον Πλούτωνα και αλλού. Αποβίβαζαν τον κόσμο και επέστρεφαν. Αυτοί όμως δεν θα επέστρεφαν ποτέ.

       Δεν χάθηκαν όμως όλοι. Οι πλανήτες είναι ζωντανοί και συμπάσχουν με τις μορφές ζωής που παλεύουν να επιβιώσουν. Όσοι επέζησαν, γυρίζουν σήμερα για να εκδικηθούν.

Γιάννης Μπαχάς

Χαϊκού για τα 125α γενέθλια του Λάβκραφτ

Πέντε χαϊκού για τον Χάουαρντ

      

    Ακόμη πέντε χαϊκού, αυτή τη φορά εμπνευσμένα από τον Howard Phillips Lovecraft. Στα πλαίσια των Βραβείων Larry Niven και Valles Marineris (αφιερωμένο στην “κατάκτηση” του Άρη) για το 2014, των εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές, συμμετείχα με πέντε χαϊκού εμπνευσμένα από τον H.P.L. Τα χαϊκού αυτά δημοσιεύτηκαν στις 22.8.2015 στην ιστοσελίδα των Εκδόσεων με αφορμή την 125η επέτειο της γέννησης του συγγραφέα. Άλλα εικοσιπέντε χαϊκού είχα την τιμή να δημοσιευτούν στην εξαιρετικά καλαίσθητη έκδοση “Valles Marineris” το 2014, αφιερωμένη στην εξερεύνηση και μελλοντική αποίκηση του Άρη. Τα χαϊκού αυτά καθώς και άλλα ποιήματα και άρθρα για τον μεγάλο συγγραφέα του Φανταστικού μπορείτε να βρείτε στο ιστολόγιο μου Ο παρείσακτος (The Outsider). Επισκεφθείτε το.

Προς τιμήν του πρωτοπόρου Howard Phillips Lovecraft

Περίμεναν εκεί

οι Μεγάλοι Παλαιοί

από τη Γη την τροφή.

  Όνειρο Λάβκραφτ

        μυαλά ταξιδεύουν

       άχρηστα σκάφη.

    
As Lovecraft said

    you can travel to the stars

     without leaving bed.

Lovecraft suggest

to call “Dreamquest”

our new spaceship.

In Lovecraft trust

   to guide us to the stars

he was in Mars.

SciFaiku στην Ανθολογία Valles Marineris

Με έμπνευση την «κατάκτηση» του πλανήτη Άρη, μερικά βραβευμένα SciFaiku

Το πολύ όμορφο βιβλίο

       Τον Δεκέμβριο του 2013 είχα την τιμή να συμπεριληφθούν 19 χαϊκού που έγραψα εμπνευσμένος από την επικείμενη «κατάκτηση» του πλανήτη Άρη από το ανθρώπινο είδος, στην πρώτη Ελληνική Ανθολογία Ποίησης  SciFaikou με τίτλο Valles Marineris. Το εξαιρετικά καλαίσθητο βιβλίο των Εκδόσεων ΣυμπαντικέςΔιαδρομές, επιμελήθηκε ο Μάνος Κουνουγάκης ο οποίος έγραψε και τον πρόλογο.     

        Σε αυτόν αναφέρεται και ο επίσημος ορισμός του SciFaiku σύμφωνα με το «Μανιφέστο» του, που διατύπωσε ο Tom Brinck το 1995. Πρόκειται για μια ποιητική μορφή έκφρασης της επιστημονικής φαντασίας εμπνευσμένης από την ιαπωνική ποιητική φόρμα του χαϊκού. Οι τρεις αρχές που το διέπουν είναι η αμεσότητα, ο μινιμαλισμός και η θεματολογία επιστημονικής φαντασίας. Στόχος του κάθε ποιητή είναι να συμπυκνώσει το ανθρώπινο όραμα για το μέλλον μέσα σε λίγους δυνατούς και συναισθηματικά φορτισμένους στίχους.

       

Και το περιοδικό των εκδόσεων

Η μορφή του είναι παρόμοια με του σύγχρονου διεθνούς χαϊκού. Αποτελείται από τρεις στίχους και δεκαεπτά συλλαβές. Συνήθως ο πρώτος και ο τρίτος στίχος έχουν πέντε συλλαβές ενώ ο μεσαίος εφτά. Ωστόσο δεν είναι απαραίτητη η τήρηση αυτών των κανόνων. Ο πρόλογος κλείνει με τη διαπίστωση του επιμελητή: «Έτσι προσπαθούν να εκπληρώσουν και οι ίδιοι το ποιητικό τους πεπρωμένο. Να γίνουν προφήτες της ανθρώπινης εξέλιξης και να εκπληρώνουν με το δικό τους τρόπο τη γνωστή ρήση του Μπωντλαίρ, η οποία επηρέασε τα μέγιστα τη σύγχρονη ποίηση: Οπουδήποτε! Οπουδήποτε αρκεί να ‘ναι έξω απ’ αυτόν τον κόσμο».  

         Πιστεύετε πως το πέτυχα;  

«Περιμένοντας τους Βαρβάρους»

Τα Χαϊκού των ιθαγενών του Άρη.

(Με χρονολογική σειρά από την αναχώρηση από τη Γη έως την άφιξη στον Άρη)

19 φοβικά χαϊκού

Συμφωνία κάναν

στο διάστημα πόλεμοι

άταφοι νεκροί.

Όλοι δραπέτες

σε πλανήτη φυλακή

μακριά από τη Γη.

Γελούν οι Θεοί

φύγαν από τον Άρη

κάποτε για Γη.

Έφθασε σκάφος

γεμάτο νέους άνδρες

θα φάμε καλά.

Βαθιά στο χώμα

αστροναύτη νόστιμο

έφαγα πτώμα.

Φόβος και Δείμος

γιατί  λεγόταν έτσι

σύντομα μάθαν.

Υγρά πλοκάμια

βγήκαν από το σκάφος,

αποίκων τάφος.

Δεν ήταν μορφή

χαραγμένη στην άμμο,

ενοχλήθηκε.

Σε γυάλες μέσα

σαν γλυκίσματα μοιάζουν,

νόστιμα όντα.

Πώς να μην πεινάν;

αιώνες να έρθουν

άνθρωποι στον Άρη.

Έπεσαν νεκροί

τους χτύπησαν Αρειανοί

ασκαρδαμυκτί.

Ψέματα όλα

κανένας πλανήτης εκεί

απλώς μας διώξαν.

Φθάσαμε ήδη

Τους είδαμε στο δρόμο

Πρώτοι εμείς στη Γη.

Κέρδισα θέση

αύριο φεύγω Άρη

μόνος για πάντα.

Οι κατάσκοποι

μας έβλεπαν για χρόνια

γέλασαν πολύ.

Δυσκολεύτηκαν

Με τα ονόματα μας

Γλουκ, όχι Άρης.

Δεν ήταν σκόνη

μόνο κόκκινα όντα

τους πατήσαμε.

Δύο σημαίες

Στήσαμε οι Γήϊνοι

Μα και ο Πλούτων.

Μοιάζει με τάφος

το σιδερένιο σκάφος

μάπα ο μπάφος.