Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

SciFaiku στην Ανθολογία Valles Marineris



Με έμπνευση την «κατάκτηση» του πλανήτη Άρη, μερικά βραβευμένα SciFaiku


Το πολύ όμορφο βιβλίο
       Τον Δεκέμβριο του 2013 είχα την τιμή να συμπεριληφθούν 19 χαϊκού που έγραψα εμπνευσμένος από την επικείμενη «κατάκτηση» του πλανήτη Άρη από το ανθρώπινο είδος, στην πρώτη Ελληνική Ανθολογία Ποίησης  SciFaikou με τίτλο Valles Marineris. Το εξαιρετικά καλαίσθητο βιβλίο των Εκδόσεων ΣυμπαντικέςΔιαδρομές, επιμελήθηκε ο Μάνος Κουνουγάκης ο οποίος έγραψε και τον πρόλογο.     
        Σε αυτόν αναφέρεται και ο επίσημος ορισμός του SciFaiku σύμφωνα με το «Μανιφέστο» του, που διατύπωσε ο Tom Brinck το 1995. Πρόκειται για μια ποιητική μορφή έκφρασης της επιστημονικής φαντασίας εμπνευσμένης από την ιαπωνική ποιητική φόρμα του χαϊκού. Οι τρεις αρχές που το διέπουν είναι η αμεσότητα, ο μινιμαλισμός και η θεματολογία επιστημονικής φαντασίας. Στόχος του κάθε ποιητή είναι να συμπυκνώσει το ανθρώπινο όραμα για το μέλλον μέσα σε λίγους δυνατούς και συναισθηματικά φορτισμένους στίχους.

       
Και το περιοδικό των εκδόσεων
Η μορφή του είναι παρόμοια με του σύγχρονου διεθνούς χαϊκού. Αποτελείται από τρεις στίχους και δεκαεπτά συλλαβές. Συνήθως ο πρώτος και ο τρίτος στίχος έχουν πέντε συλλαβές ενώ ο μεσαίος εφτά. Ωστόσο δεν είναι απαραίτητη η τήρηση αυτών των κανόνων. Ο πρόλογος κλείνει με τη διαπίστωση του επιμελητή: «Έτσι προσπαθούν να εκπληρώσουν και οι ίδιοι το ποιητικό τους πεπρωμένο. Να γίνουν προφήτες της ανθρώπινης εξέλιξης και να εκπληρώνουν με το δικό τους τρόπο τη γνωστή ρήση του Μπωντλαίρ, η οποία επηρέασε τα μέγιστα τη σύγχρονη ποίηση: Οπουδήποτε! Οπουδήποτε αρκεί να ‘ναι έξω απ’ αυτόν τον κόσμο».  

         Πιστεύετε πως το πέτυχα;  


«Περιμένοντας τους Βαρβάρους»


Τα Χαϊκού των ιθαγενών του Άρη.

(Με χρονολογική σειρά από την αναχώρηση από τη Γη έως την άφιξη στον Άρη)

19 φοβικά χαϊκού



Συμφωνία κάναν

στο διάστημα πόλεμοι

άταφοι νεκροί.



Όλοι δραπέτες

σε πλανήτη φυλακή

μακριά από τη Γη.



Γελούν οι Θεοί

φύγαν από τον Άρη

κάποτε για Γη.



Έφθασε σκάφος

γεμάτο νέους άνδρες

θα φάμε καλά.



Βαθιά στο χώμα

αστροναύτη νόστιμο

έφαγα πτώμα.






Φόβος και Δείμος

γιατί  λεγόταν έτσι

σύντομα μάθαν.



Υγρά πλοκάμια

βγήκαν από το σκάφος,

αποίκων τάφος.



Δεν ήταν μορφή

χαραγμένη στην άμμο,

ενοχλήθηκε.



Σε γυάλες μέσα

σαν γλυκίσματα μοιάζουν,

νόστιμα όντα.



Πώς να μην πεινάν;

αιώνες να έρθουν

άνθρωποι στον Άρη.




Έπεσαν νεκροί

τους χτύπησαν Αρειανοί

ασκαρδαμυκτί.





Ψέματα όλα

κανένας πλανήτης εκεί

απλώς μας διώξαν.



Φθάσαμε ήδη

Τους είδαμε στο δρόμο

Πρώτοι εμείς στη Γη.



Κέρδισα θέση

αύριο φεύγω Άρη

μόνος για πάντα.



Οι κατάσκοποι

μας έβλεπαν για χρόνια

γέλασαν πολύ.




Δυσκολεύτηκαν

Με τα ονόματα μας

Γλουκ, όχι Άρης.



Δεν ήταν σκόνη

μόνο κόκκινα όντα

τους πατήσαμε.





Δύο σημαίες

Στήσαμε οι Γήϊνοι

Μα και ο Πλούτων.



Μοιάζει με τάφος

το σιδερένιο σκάφος

μάπα ο μπάφος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου