Βιβλίο: Bifrost, The Path of Warriors

Ζούσα όσα ήθελα μέσω της συγγραφής

“Bifrost, The Path of Warriors” του Χρήστου Κεσκίνη

       

Ο συγγραφέας Χρήστος Κεσκίνης

Συμμετείχα στην παρουσίαση του βιβλίου του Χρήστου Κεσκίνη  “Bifrost, The Path of Warriors” στα πλαίσια της Λέσχης Ανάγνωσης των εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές στη Θεσσαλονίκη, λίγο μετά την έκδοση του τον Ιανουάριο του 2016. Θα έπρεπε ίσως να έχω διαβάσει ήδη τη νουβέλα του, πάντα όμως επιλέγω το ανάποδο, καθώς θα ήξερα ήδη όλες τις απαντήσεις στις ερωτήσεις που έκανα στον συγγραφέα. Και ομολογώ ότι πολύ έξυπνα, ο τελευταίος μου απάντησε διφορούμενα, παραπέμποντας με στο βιβλίο, ως έμπειρος συγγραφέας, κάτι το οποίο και είναι καθώς, αν και είναι το πρώτο του βιβλίο, εντούτοις γράφει εδώ και πολλά χρόνια. Πιστεύω ότι πυροδότησε πλέον τη διαδικασία της εκδοτικής του ανάφλεξης.

       

Με όμορφο εξώφυλλο

Στην αρχική μου ερώτηση, μου απάντησε πως έμπνευση για την ιστορία του βιβλίου είναι ένα, με μικρή ιστορική αποτύπωση, πραγματικό γεγονός, της πολυαίμακτης ιστορίας των Βίκινγκς που ανακάλυψε στην επισταμένη έρευνα που έκανε και από όπου άντλησε γεγονότα, τοπωνύμια και ονόματα αλλά και πολλά άλλα στοιχεία.

        Ο ήρωας της νουβέλας αρχικώς ίσως θορυβήσει (χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη καθώς ο αναγνώστης του θα βρει στοιχεία της δικής του προσωπικότητας σε αυτόν) αφού έχει εμμονή με την ηρωϊκή παράδοση των Βίκινγκς και την πορεία τους προς την απόλυτη τελείωσή της που είναι η αποθεωτική είσοδος στην Βαλχάλα. «Δημιούργησα ήρωες για να δώσουν τις μάχες που εγώ δεν μπορούσα. Να λαμβάνουν τις τιμές που επιθυμούσα. Να πεθαίνουν με θανάτους που έλπιζα και αναζητούσα», λέει ο συγγραφέας στο βιβλίο. Η πορεία αυτή απαιτεί έναν ηρωϊκό τρόπο ζωής εμπνεόμενο από τις αρχές της φιλοπατρίας, της ευσέβειας προς τους Θεούς, της ευγένειας προς τις γυναίκες, του σεβασμού προς τους ηλικιωμένους, της μαχητικότητας και της ανδρικής συντροφικότητας στα όπλα. Κυρίως όμως απαιτεί έναν ηρωϊκό θάνατο στο πεδίο της μάχης αφού ο φιλόδοξος ήρωας πολεμήσει με ανδρεία έως το τέλος και αξιωθεί να τον συνοδεύσουν οι φλογερές Βαλκυρίες στον ιδανικό τόπο της αιωνιότητας.   

       Πως όμως ο ήρωας του βιβλίου, που αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο την πορεία του προς το ιδανικό, μπορεί να πετύχει αυτόν, τον εκ πρώτης όψεως, φαινομενικά αδύνατο στόχο, αφού θα πρέπει να πολεμήσει και να πεθάνει ηρωϊκά αλλά και να ολοκληρώσει την αφήγηση  της πορείας του; Εδώ βρίσκεται η αξία του συγγραφέα που αντιμετωπίζει με επιτυχία τις λογικές και χρονικές αντιφάσεις που έχει μια προσωπική αφήγηση και κυρίως τις ασυνέπειες και θα περίμενε κανείς ότι θα τον «νικούσαν» αφού ο ήρωας βαίνει προς τον… δικό του θάνατο. Πως γράφει τότε; Ο συγγραφέας έχει μια εξαιρετική έμπνευση, που όπως ο ίδιος μου απάντησε, ο αναγνώστης θα πρέπει να την ανακαλύψει μόνος του διαβάζοντας απνευστί το μικρό εξάλλου βιβλίο.

        Ένοιωσα την αγωνία που διατρέχει σε όλο του το έργο τον ήρωα συγγραφέα για την εκπλήρωση ενός ηρωϊκού ιδανικού σε έναν αλλοτριωμένο κόσμο όπου είσαι ότι κερδίζεις (όπως και να το κερδίζεις) και όπου το χρήμα, η κοινωνική θέση και η δημοφιλία είναι αξίες και από την άλλη η άδολη, αφιλοκερδής ηρωϊκή στάση ζωής και η επιδίωξη του ηρωϊκού προτύπου, σώματος, πνεύματος και χαρακτήρα, θεωρούνται εμμονή, διαταραχή ή και ακόμη και σχιζοφρένεια.

       

Ο Μισίμα ακολούθησε τον ηρωϊκό πρότυπο

        Διαβεβαιώνω τον συγγραφέα-ήρωα πως δεν είναι μόνος στον δύσκολο δρόμο που επέλεξε. Όπως και ο ίδιος αναζητάει στη σωματική ρώμη (με την ενασχόληση του με τις μαχητικές τέχνες και την οπλασκία), στη φύση (με τις περιηγήσεις του και το κυνήγι) και στη φιλία τους οδοδείκτες της ηρωϊκής αυτοπραγμάτωσης του, έτσι και ευτυχώς, πολλοί είναι οι νέοι που εμπνέονται από τις ίδιες αξίες.  Στην μακριά παράδοση λογοτεχνών θα υποδείξω τη μελέτη του Ιάπωνα Γιούκιο Μισίμα, που ασχολήθηκε με τη σωματοδομική και το Κέντο, και φυσικά του Ρόμπερτ Χάουαρντ, τον πυγμάχο με τον ευαίσθητο ψυχισμό.

Έτσι τιμούν σωστά την Επική Μουσική

         Ίσως όμως όλες οι περιπέτειες όλων όσων βαδίζουν τον ηρωϊκό δρόμο στη ζωή (σαν τον Έλληνα Θεό Ηρακλή) δεν συναντούν τα ίδια σταυροδρόμια όπως ο Bifrost του Χρήστου Κεσκίνη. Σημασία βεβαίως έχει, όσο κοινότυποι και να είμαστε, το ταξίδι του ήρωα. Και καθώς είναι πιο εύκολο να ονειροπολούμε παρά να ζήσουμε τον δρόμο των Βίκινγκς, βαδίστε τον και εσείς νοερά με τον Bifrost. Δώστε την υπόσχεση που δίνει στον εαυτό του: «Ήμουν έτοιμος να θυσιαστώ για να προστατεύσω όσα πίστευα, από αυτούς. Θα έδινα τη ζωή μου, για να διατηρήσω την Αρχαία Θρησκεία ζωντανή. Θα προσπαθούσα με όλες μου τις δυνάμεις να κρατήσω την πίστη στους Θεούς μου ζωντανή. Αν μπορούσα να αλλάξω τη μοίρα μου, μαζί με την πορεία της Ευρώπης και ίσως του κόσμου, θα προσπαθούσα με όλες μου τις δυνάμεις». Καλό ταξίδι λοιπόν και σε εσάς και προσοχή στα κοφτερά τσεκούρια.

             

Στο "Excalibur" 

Τέλος, πρέπει να τονίσω πως και αυτή η έκδοση των ΣυμπαντικώνΔιαδρομών είναι ιδιαιτέρως προσεγμένη και καλαίσθητη. Επίσης, σας προτείνω να αναζητήσετε τον θαυμάσιο σελιδοδείκτη που έχει στην πίσω όψη του τους Ρούνους με τη σημασία τους. Η εικόνα του εξώφυλλου είναι του  Dusan Kostic. Ο Χρήστος Κεσκίνης είναι δραστήριο μέλος του φιλόμουσου σωματείου “Excalibur” που τιμάει με τακτικές εκδηλώσεις την Επική Heavy Metal Μουσική και φιλοτεχνεί όμορφες αφίσες με σχετικά θέματα όπως αυτή για την πρόσφατη επετειακή εκδήλωση του Συλλόγου με το πλοίο Ντρακάρ (το διάβασα στο βιβλίο).   

Γιάννης Μπαχάς