Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2020

Σύγχρονη τηλεκπαίδευση.......πολύ σχολαστικά

 

Σύγχρονη τηλεκπαίδευση...... πολύ σχολαστικά


του Ιωάννη Μπαχά


Μένουν στο σπίτι
κι έχουν μια ξέχωρη προτίμηση να παίζουν στον κλεισμένο διάδρομο”

Γιάννης Ρίτσος, “Σχήμα Απουσίας” 1957.


Η επαφή ήταν βάλσαμο
        Το διαδίκτυο κάνει άσχημα παιχνίδια στους χρήστες του. Σίγουρα χωρίς μακάβριες προθέσεις Όμως να, μια μικρή χρονική ακολουθία, που δεν λαμβάνει υπόψιν της τη ζωή μακριά από την οθόνη (γιατί άλλωστε;) μπορεί να προκαλέσει φρίκη. Όπως χθες που ήρθε η πρόσκληση στο Webex για το μάθημα του δασκάλου της Πέμπτης που το είχε προγραμματίσει για την Τετάρτη το απόγευμα. Θα έκανε γλώσσα και ιστορία. Έστειλε τη Δευτέρα τον σύνδεσμο στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των παιδιών και στις ειδικότητες. Γνώριζε πως τα παιδιά θα χαίρονταν να τους συναντήσουν έστω και διαδικτυακά. Η καραντίνα είχε κρατήσει υπερβολικά πολύ και η επαφή ήταν βάλσαμο για όλους.

           Η πρόσκληση πήγε στα μέιλ των παιδιών που κλήθηκαν να ετοιμαστούν για το μάθημα την Τετάρτη το απόγευμα. Ο δάσκαλος τους πέθανε το βράδυ της Δευτέρας. Όταν τον αναζήτησε ο Διευθυντής στην τηλεδιάσκεψη, κανένας δεν σκέφτηκε ότι ο συνάδελφος τους αποδήμησε. Την Τετάρτη που έγινε γνωστό, δεν πήγαν στην κηδεία λόγω των απαγορεύσεων. Όταν ήρθε η ώρα τα παιδιά μπήκαν στο ψηφιακό δωμάτιο του δασκάλου. Οι συνάδελφοι που γνώριζαν για την απώλεια, δεν το έπραξαν. Λίγο μετά την έναρξη της ψηφιακής τάξης μαθητές και γονείς, τους τηλεφώνησαν τρομοκρατημένοι.

Φορούσε το καλό του κουστούμι...
Ο δάσκαλος ήταν “μέσα”. Τους καλωσόρισε και τους ευχήθηκε υγεία και δύναμη. Έδωσε ασκήσεις και διάβασε ένα κεφάλαιο από την Ιστορία. Όσοι γνώριζαν πως είχε φύγει έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Οι δικές τους κάμερες ήταν κλειστές. Και τα μικρόφωνα τους. Ούρλιαξαν. Μια μητέρα λιποθύμησε. Μακάρι να έκλεινε και τη δική του κάμερα. Να μην τον έβλεπαν. Ο δάσκαλος φορούσε το καλό του κουστούμι, λερωμένο με λάσπες και διαλυμένα άνθη. Και ήταν τόσο ωχρός!!!

Ήθελα τόσο να σας δω. Τίποτα δεν θα μπορούσε να με κρατήσει μακριά σας. Κάντε λίγο υπομονή και θα τα πούμε από κοντά”.

Στην οθόνη εμφανίστηκε μια σελίδα με γλωσσικές ασκήσεις. Ο δάσκαλος έκανε “share screen”.

Ιωάννης Μπαχάς


Ιωάννης (ή και Έκτωρ) Μπαχάς
        Ιωάννης Μπαχάς. Και μια δική μου ιστορία. Με αυτήν συμμετείχα στον Διαγωνισμό Διηγήματος των εκδόσεων Πατάκης με θέμα "Ιστορίες Εγκλεισμού". Δεν είχε καμία τύχη. Την παραδίδω λοιπόν στην κρίση σας. Πρώτη θετική κριτική υπήρξε της φίλης Αναστασίας Μπαμπούλα που μου ζήτησε να της στείλω τη συμμετοχή μου. Πρώτη φιλόξενη "στέγη" του (διότι πιστεύω σε αυτό), υπήξε η ιστοσελίδα των φίλων Αχιλλέα και Αλέξανδρου, το ηλεκτρονικό περιοδικό Cartel. Δημοσιεύτηκε με τον τίτλο "Ο σχολαστικός δάσκαλος" που άρεσε πιο πολύ στον Αλέξανδρο. ίσως είναι και καλύτερος από τον δικό μου. Ανατριχιάστε ελεύθερα.   





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου